Pas op voor schijnzelfstandigheid!

Schijnzelfstandigheid is een zware bestrafte vorm van sociale fraude.
Het is daarom belangrijk om dit te voorkomen.

Wat?

Een schijnzelfstandige heeft een zelfstandig statuut, maar verricht eigenlijk werkzaamheden onder het gezag van een werkgever. Eigenlijk zou deze zelfstandige als werknemer tewerk gesteld moeten worden, want een zelfstandige heeft eigenlijk geen baas.

Meestal gaan werkgevers personeel inschakelen als zelfstandigen om de sociale zekerheid in de loonkost te verminderen.

Feitenkwestie

Bij onzekerheidd moet u vooreerst op basis van de feiten nagaan of u al dan niet zelfstandig bent.

Volgende vragen kunnen helpen bij het onderzoeken van de feiten:

Kunt u zelf beslissingen nemen over de uit te voeren opdracht?
Bepaalt u zelf uw arbeidsuren?
Kunt u zelf mensen in dienst nemen?
Hebt u de mogelijkheid om voor meerdere opdrachtgevers te werken?
Doet u zelf investeringen?
Hebt u een vaste inkomensgarantie?

Als u voldoende kunt bewijzen dat u zelfstandig bent, dan is er geen probleem.

Gevolgen

De Rijksdienst voor Sociale Zekerheid controleert of bepaalde zelfstandigen niet in werkelijkheid schijnzelfstandige zijn. Als zij vaststelt dat het inderdaad om schijnzelfstandigheid gaat, kan ze een herziening van de sociale bijdragen eisen bij de opdrachtgever/werkgever.

Daar komt nog een forfaitaire verhoging bij van 10 procent, plus de intresten. Het spreekt voor zich dat de opdrachtgever deze bijdragen niet kan verhalen op jou, de zelfstandige.

Het risico bij herkwalificatie ligt dus grotendeels bij je opdrachtgever. Daarom is het ook in zijn belang om te zorgen voor een goed onderbouwd contract. Maar zo’n document alleen volstaat niet: de zelfstandige samenwerking moet ook blijken uit de feiten.